[English Below] សូមជួបជាមួយយុវជន សុភា ដែលជាដៃគូកុមាររបស់អង្គការ អេហ្វ អេក កម្ពុជា ប្រចាំកម្មវិធីតំបន់ត្រពាំងប្រាសាទ២ ដែលមានអាយុ ១៧ឆ្នាំ។​ គាត់បានចូលរួមធ្វើជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្តត្រួតពិនិត្យកុមារ 👧📋 និងធ្វើជាគ្រូបង្រៀនស្ម័គ្រចិត្ត✨! ដំណើរចូលរួមក្នុងកម្មវិធីរបស់សុភា រួមមាន៖ ➡️ ធំធាត់ឡើងក្នុងគ្រួសារដែលមិនសូវឱ្យតម្លៃលើការសិក្សារបស់ក្មេងស្រី ដោយហេតុគ្រួសាររបស់សុភាត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ និងសុខភាព។ ➡️ តាមរយៈការចូលរួមក្នុងកម្មវិធីទំនុកបម្រុងកុមាររបស់សុភា ក្នុងឆ្នាំ ២០១៦ ដំណើរផ្លាស់ប្រែជីវិតរបស់គាត់ក៏ចាប់ផ្តើមឡើង។ សុភាបានរីកចម្រើន ដូចរៀបរាប់ខាងក្រោមនេះ៖ ✅ ក្លាយជាគ្រូបង្រៀនស្ម័គ្រចិត្ត (ក្នុងឆ្នាំ២០២១) ➔ អ្នកស្ម័គ្រចិត្តត្រួតពិនិត្យកុមារ (ក្នុងឆ្នាំ២០២៣) ✅ ដឹកនាំក្លឹបកុមារ បង្រៀនក្មេងៗ រៀបចំវគ្គថតរូប 📸 ផ្សព្វផ្សាយអំពីសិទ្ធិកុមារ និងចូលរួមទម្រង់កុមារ និងចូលរួមក្នុងក្រុមសន្សំប្រាក់ជាមួយម្តាយ។ ✅ នៅថ្នាក់ទី១២ នេះ សុភារៀនបានចំណាត់លេខ៦ (ក្នុងចំណោមសិស្សចំនួន ៦០នាក់)! ✅ ក្តីសុបិន្តរបស់គាត់ ចង់ធ្វើនិស្សិតគណនេយ្យ។ ផលជះវិជ្ជមានដល់គាត់បន្ថែមពីលើនោះ រួមមាន៖ 🌱 បច្ចុប្បន្នគ្រួសាររបស់គាត់បានបង្វែរមកឱ្យតម្លៃលើការសិក្សារបស់កូន! 🌱 ជីវភាពរស់នៅកាន់តែប្រសើរឡើង តាមរយៈការប្រកបមុខរបរកសិកម្ម […]

[English Below] អង្គការ អេហ្វ អេក កម្ពុជា ប្រចាំតំបន់ត្រពាំងប្រាសាទ២ បានធ្វើការបំពាក់បំប៉ន និងពង្រឹងសមត្ថភាពដល់កសិករគំរូ និងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តដែលជាដៃគូបម្រើសហគមន៍ តាមរយៈការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញបច្ចេកទេសកសិកម្ម។ ការកសាងសមត្ថភាពជំនាញបច្ចេកទេសកសិកម្មដល់ពួកគាត់ ធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងអោយក្លាយជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយបច្ចេកទេសកសិកម្មនៅក្នុងសហគមន៍ តាមរយៈការបណ្ដុះបណ្ដាល និងលើកទឹកចិត្តបន្តដល់កសិករផ្សេងទៀត។ ពួកគាត់កំពុងតែបង្ហាញចេញនូវគំរូនៃជំនាញបច្ចេកទេស ការអនុវត្តត្រឹមត្រូវ ហើយច្បាស់លាស់នៅក្នុងកសិដ្ឋានរបស់ពួកគាត់ផងដែរ។ ការអនុវត្តប្រព័ន្ធកសិកម្មចម្រុះពិតជាទទួលបានផលប្រយោជន៍ច្រើនដល់កសិករ ទាំងផ្នែកបរិស្ថាន និងសេដ្ឋកិច្ច។ ការអនុវត្តនៅលើកសិដ្ឋាន ដោយរួមមានចម្រុះភាពនៃដំណាំដូចជាបន្លែ ផ្លែឈើ ការចិញ្ចឹមត្រី កង្កែប មាន់ គោ ការផលិតជីកំប៉ុស្តិ៍គោក កំប៉ុស្តិ៍ទឹក និងថ្នាំពុលផ្សំពីរុក្ខជាតិជាដើម។ ការអនុវត្តនេះបានជួយកាត់បន្ថយការចំណាយលើថ្លៃដើមនៃការប្រើប្រាស់ថ្នាំ និងជីកសិកម្ម ជួយបង្កើនប្រាក់ចំណូល ទទួលបានអាហារហូបគ្រប់គ្រាន់ និងសុវត្ថិភាព ព្រមទាំងធននឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុផងដែរ។ អ្នកស្រី ហ៊ុន វ៉ាន់នី អាយុ ៥២ឆ្នាំ ជាកសិករគំរូម្នាក់នៅក្នុងភូមិ អូរតាកុក ឃុំកន្ទួត ស្រុកស្វាយលើ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ តាមរយៈការអនុវត្តជាមួយគម្រោង អង្គការ អេហ្វ អេក កម្ពុជា បានជួយផ្លាស់ប្តូរជីវភាពដល់ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំយ៉ាងច្រើន។ កន្លងមក ខ្ញុំមិនធ្លាប់ធ្វើអ្វីផ្សេងក្រៅពីមុខរបរស្ងោរសណ្តែកដីដើរលក់ទេ […]

អង្គការ អេហ្វ អេក កម្ពុជា ប្រចាំតំបន់ត្រពាំងប្រាសាទ៣ បានធ្វើការពង្រឹងសមត្ថភាព តាមរយៈការបណ្តុះបណ្តាលបច្ចេកទេសកសិកម្មដល់កសិករគំរូ និងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តដៃគូរសហគមន៍។ ដើម្បីកសាងសមត្ថភាពជំនាញបច្ចេកទេសកសិកម្មរបស់ពួកគេសម្រាប់ការបណ្ដុះបណ្ដាល និងលើកទឹកចិត្តបន្តដល់កសិករផ្សេងទៀត ដោយពួកគេកំពុងតែបង្ហាញចេញនូវគំរូនៃ ជំនាញបច្ចេកទេសការអនុវត្តត្រឹមត្រូវ និងច្បាស់លាស់នៅក្នុងកសិដ្ឋានរបស់ពួកគេ។ ការអនុវត្តប្រព័ន្ធកសិកម្មចម្រុះ ដោយមានចម្រុះភាពនៃដំណាំរួមមានដូចជា ការដាំបន្លែ ដំណាំឈើហូបផ្លែ និងការចិញ្ចឹមសត្វ ត្រី មាន់ គោ។ លើពីនេះ ពួកគាត់បានផលិតជីកំប៉ុស្តគោក ទឹក និងថ្នាំពុលផ្សំពីរុក្ខជាតិ ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយលើផលិតកម្មកសិកម្ម ការប្រើប្រាស់ជី និងថ្នាំពុលកសិកម្ម បង្កើនប្រាក់ចំណូល ទទួលបានអាហារហូបគ្រប់គ្រាន់ ។ លោក ទិត ចន អាយុ ៤២ឆ្នាំ ជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្តដៃគូរសហគមន៍ នៅក្នុងភូមិ ទួលប្រាសាទ ឃុំទំនប់ដាច់ ស្រុកត្រពាំងប្រាសាទ បានមានប្រសាសន៍ថា តាមរយះការអនុវត្តជាមួយគម្រោង អង្គការ អេហ្វ អេក កម្ពុជា បានជួយដល់ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំច្រើនបានផ្លាស់ប្ដូរជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សាកូន និងបានផ្ដល់ឳកាសអោយខ្ញុំទទួលបានការបង្កើនសមត្ថភាព ចំណេះដឹង ជំនាញបច្ចេកទេស ការអនុវត្តផ្ទាល់ នៅក្នុងកសិដ្ឋាននៅតាមសហគមន៍ផ្សេងៗ ការរួមចំណែកក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍នឹងជួយដល់សហគមន៍ […]

[English Below] បណ្ណាល័យដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការលើកកម្ពស់ការអានរបស់កុមារ លោកគ្រូ ម៉ែន អាត​ អាយុ​ ៥៦ឆ្នាំ ជាបណ្ណារក្សនៅបណ្ណាល័យនៃសាលាបឋមសិក្សាត្រពាំងប្រាសាទបាននិយាយថា៖ នៅមុនពេលអង្គការ អេហ្វ​ អេក កម្ពុជា បានអភិវឌ្ឍគម្រោងនៅសាលានេះ បណ្ណាល័យយើងខ្ញុំមិនមានតុឱ្យសិស្សអង្គុយអានបានត្រឹមត្រូវ ដោយសារខ្វះធ្នើដាក់សៀវភៅ ខ្វះសម្ភារៈតុបតែង ចំនួនសៀវភៅមានតិច គ្រូខ្វះជំនាញ់រៀបចំ និងគ្រប់គ្រងបណ្ណាល័យឱ្យមានភាពទាក់ទាញ ទើបធ្វើឱ្យបណ្ណាល័យរបស់យើងមិនសូវមានសិស្សចូលអាននោះទេ។​ នៅពេលដែលអង្គការ  អេហ្វ អេក  ផ្តល់ការគាំទ្រលើសម្ភារៈបណ្ណាល័យ ដោយមានការសហការជាមួយការិយាល័យអប់រំស្រុក ក្នុងការផ្ដល់វគ្គបំប៉នដល់បណ្ណារក្ស និងនាយកសាលា ព្រមទាំងផ្ដល់សម្ភារៈគាំទ្រក្នុងបណ្ណាល័យ ដូចជាតុសម្រាប់សិស្សអង្គុយអាន​​ ធ្នើសៀវភៅ សៀវភៅរឿង សម្ភារៈតុបតែងបណ្ណាល័យ​ ជាហេតុធ្វើឱ្យបណ្ណាល័យរបស់យើងមានដំណើរការល្អ ដើម្បីលើកម្ពស់លទ្ធផលសិក្សារបស់កុមារឱ្យមានឱកាសសិក្សាបន្ថែម។ ដោយនៅក្នុងខែវិឆ្ឆិកា ដល់ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៤នេះ បណ្ណាល័យរបស់យើងមានកុមារចូលអានសៀវភៅក្នុងបណ្ណាល័យ​ចំនួន ៨០៥នាក់ ​(ស្រី ៥០២នាក់) ហើយបានខ្ចីសៀវភៅដល់ទៅចំនួន ៦០០ក្បាល បើធៀបទិន្នន័យសាលានៅឆ្នាំ២០២៣ ​មានកុមារត្រឹមតែ ៣៦៨ នាក់ (ស្រី ២០៤នាក់) ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានចូលអានក្នុងបណ្ណាល័យ ដូច្នេះបង្ហាញឱ្យឃើញថា ចំនួននៃការចូលអានក្នុងបណ្ណាល័យមានការកើនឡើង។ ​គម្រោងអប់រំតំបន់ត្រពាំងប្រាសាទ៣ […]

[English Below] ពីមុនយុវជន ឈុន សុខុម មានប្រវត្តិសិក្សាខ្សោយ និងខ្វះទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ សុខុមបានលើកឡើងថា៖ មុនពេលចូលរួមកម្មវិធីរបស់អង្គការ អេហ្វ អេក កម្ពុជា ខ្ញុំមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ ខ្មាសអៀន និងមានទំនាក់ទំនងតិចតួចជាមួយមិត្តភក្តិ និងអ្នកដទៃ។ ចំពោះការសិក្សា ខ្ញុំមានការថប់បារម្ភជារឿយៗ ហើយចេះតែមានផ្នត់គំនិតអវិជ្ជមានលើខ្លួនឯង។ ដោយសារខ្ញុំរស់នៅតំបន់ដាច់ស្រយាល ទើបធ្វើឱ្យការទំនាក់ទំនងខាងក្រៅរបស់ខ្ញុំមិនសូវបានអនុវត្ត។ បន្ទាប់ពីបានចូលរួមក្នុងកម្មវិធីរបស់អង្គការ អេហ្វ អេក កម្ពុជា និងគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នៃអ្នកស្ម័គ្រចិត្តត្រួតពិនិត្យកុមារ ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមយល់ពីគោលគំនិតសំខាន់ៗជាច្រើន តាមរយៈការពង្រឹងសមត្ថភាព និងផ្តល់ការណែនាំពីបុគ្គលិក អេហ្វ អេក កម្ពុជា ក៏ដូចជាគ្រូបង្រៀនស្ម័គ្រចិត្តនៅតាមក្លឹបកុមារ។ ការរៀននៅក្លឹបកុមារនេះបានក្លាយជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ ដែលជួយឱ្យខ្ញុំបានអភិវឌ្ឍខ្លួន។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមចូលរួមជាមួយអ្នកដទៃកាន់តែច្រើនជាងមុន ហើយរៀនស្គាល់នូវចំណុចខ្សោយរបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំជឿថា ខ្ញុំនឹងអាចសម្រេចគោលបំណងបានច្រើនដូចមនុស្សដទៃទៀត។ ខ្ញុំបានសិក្សាអំពីសារៈសំខាន់នៃការអប់រំ ភាពជាអ្នកដឹកនាំ ការថតរូប ការសរសេរសំបុត្រ សិទ្ធិកុមារ បញ្ហាយេនឌ័រ និងជំនាញធ្វើការជាមួយកុមារ។ បទពិសោធន៍ទាំងនេះបានជួយខ្ញុំឱ្យទទួលបាននូវចំណេះដឹង ទស្សនៈវិស័យ និងជំនាញថ្មីៗ ស្របជាមួយគ្នានឹងទទួលបានការណែនាំល្អៗបន្ថែមទៀត។ នៅពេលនេះខ្ញុំបានក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ដែលបង្កើតទំនាក់ទំនងល្អជាមួយមិត្តភក្តិ ក្រុមគ្រួសារ និងមនុស្សជុំវិញខ្លួន មានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង ហើយនិងមានកម្លាំងចិត្តប្រឹងប្រែងសិក្សាកាន់តែខ្លាំងឡើង […]

[English Below] យោងតាមសម្រង់សម្តីរបស់ស្រីរ័ត្ន “ការរៀនបានពិន្ទុទាបពីមុន បានធ្វើឱ្យការសិក្សារបស់ខ្ញុំ មិនសូវទទួលបានការជំរុញលើកទឹកចិត្ត។ យ៉ាងណាមិញ តាមរយៈកម្មវិធីទំនុកបម្រុងកុមារ និងការជួយជ្រោមជ្រែងពីអ្នកជុំវិញ វាបានជួយគាំទ្រដល់ការអភិវឌ្ឍលើផ្នែកអប់រំរបស់ខ្ញុំ។ កម្មវិធីទំនុកបម្រុងកុមារ ក៏ដូចជាតួនាទីរបស់ខ្ញុំជាអ្នកស្មគ្រ័ចិត្តបង្រៀន បានជំរុញទឹកចិត្តខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងការបង្កើនសមត្ថភាពសិក្សារបស់ខ្ញុំ ជាពិសេសក្នុងការសរសេរ និងការអាន។ ការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាទៀងទាត់ជាមួយបុគ្គលិក អង្គការ អេហ្វ អេក រួមជាមួយនឹងការលើកទឹកចិត្ត ក៏ដូចជាការណែនាំរបស់ពួកគាត់បានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងដំណើរការផ្លាស់ប្រែនេះ។ លើសពីនេះ ការជួយជ្រោមជ្រែង និងកិច្ចខិតខំរបស់ម្តាយខ្ញុំក្នុងការជំរុញឱ្យមានកន្លែងរៀនសម្រាប់ខ្ញុំនៅផ្ទះ និងគាំទ្រយ៉ាងសកម្មនូវលទ្ធផលសិក្សារបស់ខ្ញុំ គឺជាកត្តាសំខាន់។ ចំណុចទាំងនេះហើយបានជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងដល់ការរីកចម្រើនទាំងលើការសិក្សា និងសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំ។ According to Sreyrath, “Receiving low scores in the past often led to a lack of motivation in my studies. However, I have found that FH Child […]

[English Below] ដើម្បី​​លើកស្ទួយផ្នែកសុខភាពអនាម័យរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងតំបន់កម្មវិធីត្រពាំងប្រាសាទ២ ​ បានពង្រឹង និងផ្តល់ចំណេះដឹងវិធីសាស្រ្តជាច្រើនដល់សហគមន៍ ជាពិសេស អ្នកស្រី ឡេង សុភ័ណ្ឌ អាយុ៣៩ឆ្នាំ មានតួនាទីជាសមាជិកភូមិ នៅក្នុងសហគមន៍ស្រែល្អ។ ទោះបីគាត់មានការប្ដេជ្ញាចិត្តខ្ពស់ក្នុងការធ្វើឱ្យគ្រួសារ និងសហគមន៍របស់គាត់ផ្លាស់ប្រែ រស់នៅកាត់បន្ថយមានជម្ងឺផ្សេងៗ និងដើម្បីឱ្យភូមិគាត់ប្រែក្លាយភូមិបញ្ចប់ការបន្ទោរបង់ពាសវាលពាសកាល (Open Defecation Free (ODF) គាត់ត្រូវជួបការលំបាកជាច្រើនយ៉ាង ដោយសារការដឹកនាំសហគមន៍ឱ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរ គឺមិនងាយនោះទេ។ គាត់បានបញ្ជាក់ថា “មុនពេលអង្គការ អេហ្វ អេក កម្ពុជា ចូលមកគាត់បានមករស់នៅក្នុងភូមិនេះតាំងពីឆ្នាំ២០០៨ រហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ ពេលនោះនៅតាមភូមិនីមួយៗក្នុងស្រុកត្រពាំងប្រាសាទ យើងនេះនៅសុទ្ធតែព្រៃ ពេលនោះអ្នកដែលមករស់នៅក្នុងតំបន់នេះសុទ្ធតែមានបញ្ហាខាងផ្នែកសុខភាពអ្នកខ្លះបានស្លាប់ដោយសារតែជម្ងឺគ្រុនចាញ់ពីព្រោះការយល់ដឹងរបស់អ្នកជិតខាងរបស់គាត់នៅមានកម្រិត។ ចំណែកឯការប្រើប្រាស់ទឹកក៏ដូចគ្នាផងដែរគ្រួសាររបស់គាត់ និងសហគមន៍ខ្លះបានដាំទឹកឆ្អឹនហូបដែរ ប៉ុន្តែការដាំទឹកឆ្អិនសម្រាប់ហូបនៅតាមគ្រួសារនីមួយៗមានចំនួនតិចតួចណាស់។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ គ្រួសារខ្ញុំផ្ទាល និងសហគមន៍ខ្លះ គ្មានបង្គន់ប្រើប្រាស់គឺបន្ទោបង់ពាសវាលពាសកាល។ ចំពោះការហូបទឹកវិញគ្រួសារខ្លះបានដាំទឹកពេលខ្លះក៏មិនបានដាំទឹកពីព្រោះគ្រួសារនីមួយៗរវល់ជាមួយការងាររៀងខ្លួនពុំបានគិតដល់រឿងអនាម័យនោះទេពេលខ្លះកូនៗ និងប្រជាជនឈឺពោះក្អួតនិងមានជម្ងឺរាគរុសហើយធ្វើអោយយើងខាតបង់ថវិការ និងពេលវេលា។ អ្នកស្រីក៏បានបន្ថែមទៀតថា រីឯកូនៗរបស់ខ្ញុំមានភាពអៀនខ្មាសខ្លាំងណាស់ពេលឃើញចាស់ៗមិនដែលបានជម្រាបសួរ ហើយក៏មិនមានភាពក្លាហានដែរ ពេលទៅសាលារៀនពេលធ្វើដំណើរតាមដងផ្លូវអ្នកស្រុកហៅស្ទើរតែមិនឆ្លើយផង។ខ្ញុំចង់បង្រៀនកូនៗរបស់ខ្ញុំដែរ តែគ្មានពេល រួមផ្សំនឹងរូបនាងខ្ញុំមិនសូវជាមានចំណេះដឹងក្នុងការបង្រៀនទៀតនោះ ទើបពួកគាត់មិនមានភាពក្លាហាន និងមិនសូវចេះគោរពចាស់ទុំដូច្នេះ។” គាត់បាននិយាយថា “ក្នុងអំឡុងពេលអន្តរាគមន៍របស់អង្គការ អេហ្វ […]